Delegacja z Ziębic na Węgrzech

Delegacja z Ziębic na Węgrzech fot.: SP2 Ziębice

Zobacz wszystkie zdjęcia w galerii

Delegacja nauczycieli i uczennic Szkoły Podstawowej nr 2 w Ziębicach wyjechała na Węgry i przebywała w dniach 15-19 kwietnia 2012 r. w miejscowości Szarvas w ramach programu Comenius 2011-2013. Było to już drugie spotkanie, mające na celu realizację wspólnych zadań w ramach międzynarodowego projektu zatytułowanego „The local ecology for the whole of Europe” czyli „Lokalna ekologia dla całej Europy”.

Koordynator projektu - nauczycielka języka angielskiego p. Angelika Gniewczyńska-Kasprzyk, wraz z bibliotekarzem szkoły p. Edytą Sendor i trzema uczennicami  Patrycją Bartkiewicz z klasy Vb, Agatą Dykas z kl.VIb i Moniką Kwiecień z klasy VI b były gośćmi  partnerskiej szkoły w południowo-wschodnich Węgrzech. Jest to Słowacka Szkoła Podstawowa, która została utworzona w 1949r.  i w Szarvas jest bardzo ceniona. Uczęszczają do niej dzieci, które pochodzą z mniejszości słowackiej i mogą w niej uczyć się oprócz języka węgierskiego i angielskiego również języka słowackiego - języka swoich przodków.

Podróż  przebiegała w deszczu i we mgle, jednak Szarvas przywitało wszystkich słońcem i piękną pogodą.

Pierwszego dnia przybyłych gości z Polski, Turcji i Słowacji przywitała p. dyrektor szkoły, a uczniowie pod kierunkiem swoich nauczycieli zaprezentowali instrumentalno-wokalny program artystyczny. Potem był  czas na zwiedzanie szkoły i  przedszkola. Placówka została w 2003r. zmodernizowana i skomputeryzowana. Naszą uwagę przyciągali rowerzyści, ponieważ  na Węgrzech prawie wszyscy do pracy i szkoły czy do  sklepu jeżdżą na rowerze. Szkoła jest przestronna, kolorowa i w centralnym skrzydle posiada ogromny hol, w którym odbywają się ważne imprezy szkolne i kulturalne. Nauczycieli zachwyciła pracownia             do wypalania gliny, pracownia rękodzieła i tkania,  pracownia muzyczna i własny szkolny piec do pieczenia chleba umiejscowiony na boisku szkolnym,  podzielonym na kilka części: sportową, rekreacyjną, ludową i  plac zabaw dla najmłodszych oraz zielony ogród.

Gdy nauczyciele i koordynatorzy projektu  omawiali kolejne zadania do wykonania    w najbliższych miesiącach,  uczniowie bawili się w sali gimnastycznej, biorąc udział w grach i zabawach sprawnościowych. Wszyscy zostali obdarowani upominkami i przewodnikami    po miejscowości Szarvas.

Moc wrażeń i wiele radości  sprawił wszystkim spacer po parku wzdłuż rzeki Keresz. Wszystkich urzekły drzewa oplecione bluszczem i mnóstwo skwerów obsadzonych tulipanami, trzciny i szuwary rzeczne, wiele mostów  i tras spacerowych wzdłuż rzeki. Przy brzegu przed każdym domem przycumowane były łódki. Uczestnicy wycieczki zauroczeni byli malowniczymi widokami nad rzeką, a spacer pełen był niespodzianek, np. piękne Arboretum. Uroki miasta mogliśmy również podziwiać, płynąc statkiem po rzece. Mijaliśmy dzieci i młodzież pływającą na kajakach, które w Szarvas też są bardzo popularne.

Drugiego dnia, mimo padającego deszczu, wszystkim dopisywał dobry humor. Zwiedziliśmy tego dnia Muzeum Historyczne w Szarvas. Był też czas na pamiątkowe zdjęcia, rozmowy i zakupy pamiątek. Po południu zostaliśmy zaproszeni na program artystyczny w wykonaniu uczniów Słowackiej Szkoły. Wystąpił zespół instrumentalny oraz szkolny chór, który z wielkim kunsztem zaprezentował lokalne i tradycyjne pieśni narodowe. Odrobinę humoru wprowadził skecz przeplatany tańcami narodowymi. Największy entuzjazm wzbudził Taniec Czardasza, do którego zaproszono wszystkich zgromadzonych gości. Czas wypełniony był  do wieczora. Podczas wspólnej kolacji p. Angelika Gniewczyńska zaprosiła wszystkich partnerów na kolejne spotkanie, które odbędzie się w październiku 2012 r.            w Ziębicach.  

Rozmowy przy stole, wspólny taniec, wymiana doświadczeń i radość młodzieży, która wspaniale bawiła się w rytmie argentyńskich melodii były dowodem na to, że wspólne spotkania w kolejnych państwach integrują młodzież z partnerskich szkół.

Trzeciego dnia pojechaliśmy Szeged - czwartego pod względem liczby ludności miasta Węgier, położonego nad Cisą na południu kraju.

Wielkie wrażenie na wszystkich uczestnikach zrobił  Kościół Wotywny (Dóm Templom), który stanowi obecnie symbol Szegedu. Po wielkiej powodzi ocaleni mieszkańcy miasta przyrzekli ufundować wielką świątynię, która stanowić miała formę podziękowania za zachowanie ich przez Boga przy życiu. Kościół wzniesiono w stylu neoromańskim, a jego charakterystyczne dwie wieże górują dziś nad całym miastem. Imponujące wrażenie robi również wnętrze świątyni. Znajdują się w niej prawdopodobnie największe organy w Europie, składające się z 10180 piszczałek.

Po obiedzie udaliśmy się do Opusztaszer, gdzie zwiedziliśmy  skansen historyczny,    w którym  umieszczono panoramę przedstawiającą zajęcie Wielkiej Równiny Węgierskiej przez Węgrów pod wodzą Arpada. Trzeci dzień pobytu zakończył się uroczysta kolacją          w najstarszej restauracji w Regimodi Etterem, w której mogliśmy spróbować lokalnych, tradycyjnych potraw, a także porozmawiać o różnicach  w naszym narodowych jadłospisach. Był czas na podziękowania, na wspólne śpiewanie i nikt nie myślał o tym, że już następnego dnia musimy się wszyscy pożegnać i rozjechać do swoich krajów.

Najsmutniejszy był ostatni dzień.  Pożegnania, wymiana adresów i e-maili, uściski       i łzy wycierane ukradkiem. Żal było się żegnać z przyjaciółmi. Trudno było też wyrazić podziękowanie za wielką gościnność i otwartość gospodarzy. Poczuliśmy się jak w domu, tylko nasza międzynarodowa rodzina się powiększyła. Uściski przyjaźni nie miały końca. Wszyscy uczniowie ze słowackiej szkoły wyszli na ulicę i stanęli wzdłuż chodnika. Wymiana ostatnich uśmiechów i długa podróż do domu…

Uczestnicy programu Comenius żegnali się i obiecywali, że będą się kontaktować drogą elektroniczną, aż do następnego spotkania w Polsce – w Ziębicach.

SP2 Ziębice