60 lat drezyny kolejowej M20

semafor.info.pl fot.: semafor.info.pl

Zobacz wszystkie zdjęcia w galerii

W ostatnim czasie w Polskich mediach głośno się zrobiło z okazji 60 -tej rocznicy rozpoczęcia produkcji samochodu marki Warszawa.

Pasjonaci kolei doskonale wiedzą, że samochód osobowy Warszawa pełnił służbę również na kolei od od 1956 roku, kiedy powstał pierwszy prototyp  drezyny osobowej M20. Dokumentację przebudowy samochodu na drezynę opracowało Biuro Konstrukcyjno - Technologiczne Sprzętu Budownictwa Miejskiego w Warszawie w październiku 1955 roku.

Produkcja drezyn M20 była prowadzona w Kolejowych Zakładach Naprawczych Skalmierzyce. Przebudowa Samochodu Warszawa na drezynę M20 odbywała się przez cały okres produkcji samochodów przez FSO. Przebudowywane były kolejne typy samochodów produkowanych w fabryce na Żeraniu. Podstawowymi elementami przebudowy były: zabudowa pod podłogą samochodu w środku ciężkości podnośnika obrotnicy, który umożliwiał zmiany kierunku jazdy drezyny, blokada układu kierowniczego, wymianę kół gumowych na koła kolejowe oraz inne pomniejsze zmiany.

Wszystkie te zmiany konstrukcyjne umożliwiały to, że samochód na przemian mógł jeździć po torach lub drodze, w zależności od potrzeb.Podstawowe dane techniczne drezyny kolejowej M20:

prędkość konstrukcyjna / dopuszczalną           80 / 105 km/h
dopuszczalne obciążenie                                  5 osób - 400 kg
moc silnika                                                        52 KM
pojemność skokowa                                         2120  cm 3
zużycie paliwa                                                  14 l/100km
droga hamowania  przy prędkości 60km/h       ok 100m

Jednym z ciekawszych elementów drezyny to koła. Dzięki temu, że rozstaw kół samochodu był prawie taki sam jak rozstaw szyn w torze wystarczyła zmiana kół na kolejowe. Koła te były zbudowane ze staliwnej obręczy i piasty pomiędzy, którymi były umieszczone dębowe klepki. Drugim ciekawym elementem to podnośnik obrotnica, która przydawała się przy zmianie kierunku jazdy.

Kierowca po wyjściu z drezyny korbą od ręcznego rozruchu silnika umieszczał w specjalnym gnieździe w podnośniku, po przez pokręcanie korbą podnosił drezynę ponad główki szyn po czym obracał o 180 stopni i z powrotem opuszczał obróconą drezyną na tor. Ciekawym rozwinięciem tej konstrukcji był mikrobus szynowy MITOR zaprojektowany przez prof. Włodzimierza Czeczułe na Politechnice  Krakowskiej. Były to dwa samochody Żuk połączone ze sobą na stałe tyłem. Lub jeszcze inne konstrukcja samochód Żuk na kołach kolejowych z zabudowanym podnośnikiem-obrotnicą do zmiany kierunku jazdy.

semafor