4-latek oddalił się od domu na kilometr. Pomogli czujni policjanci

2025-08-29 14:39:25

gość: ~takitam

@~Autor

Nic z tych rzeczy.

Kiedyś (jak pisze gość: ~Autor) dzieciaki po prostu biegały luzem, czasami oddalając się na spore odległości od domu.
Często gęsto po prostu po ulicach, ale .. wtedy samochody to była rzadkość.
Potrafiły nie przychodzić do domu przez kilka godzin labo nawet cały dzień.
Inna sprawa, że rodzice zazwyczaj wiedzieli gdzie ich szukać, bo miejsca zabaw były przeważnie stałe.
Mało który rodzic na nie dmuchał i chuchał.
Przewrócił się i rozwalił kolano lub przeciął łokieć, to SAMI szli do domu ... swojego lub kolegi ... przemywali ranę, jak była woda utleniona to popryskali, zawiązali bandażem albo przykleili plaster i ... DALEJ DO ZABAWY.

Natomiast co do szkolnych boisk, to kiedyś praktycznie W OGÓLE nikt na nie przychodził, bo najzwyczajniej w świecie były ZAMKNIĘTE po szkole, a nawet jeśli jakaś grupka chciała pograć w piłkę, to przeważnie jakiś woźny czy inny "życzliwy" zgłaszał ... że się tak wyrażę ... odpowiednim organom i przepędzali te dzieciaki, a robili to, bo gdyby nie daj boże jakiemuś coś się stało, to odpowiedzialność spadałaby na zarząd szkoły.

Dlatego jeśli jakieś grupki chciały pograć w piłkę, to po prostu grali na podwórkach, lub większych placach.

Oczywiście istniało coś takiego jak SKS (Szkolny Klub Sportowy) i jak jakiś nauczyciel WF-u był "ambitny" to organizował jakieś szkolne drużyny i wtedy .. po zajęciach szkolnych .. można było zagrać oficjalnie na szkolnym boisku, ale ... MAŁO KTO wtedy chciał należeć do takich drużyn, bo to była zabawa bardziej dla rzeczonego nauczyciela WF-u niż dla uczniów.
Po prostu ... określone godziny, strój, zachowanie itd, itp. ZABIJAŁY CAŁKOWICIE radość z zabawy, więc dzieci chcące sobie pograć w piłkę DLA ZABAWY ... bawiły się poza tym szkolnym rygorem.

Owszem .. zdarzało się, że formowano jakieś tam drużyny w ramach tego całego SKS-u, ale przeważnie rozsypywało się to wszystko szybciej niż później.