Zaczyna się sezon na kleszcze

kleszcz fot.: sxc.hu

Spacery po lesie tak bardzo przez nas lubiane, mogą stać się bardzo niebezpieczne, a wszystko za sprawką kleszczy, których teraz pojawia się coraz więcej. Na swoje ofiary czyhają w zaroślach, wyższej trawie, czy w zagajnikach. Bądźmy czujni i po wyprawach i spacerach sprawdzajmy dokładnie nasze ciała, bo kleszcze roznoszą najróżniejsze choroby, które dla człowieka są niebezpieczne.

Najlepszą metodą prewencji przed choro­bami odkleszczowymi jest unikanie kontaktu z kleszczami, a w przypadku ukąszenia szybkie i prawidłowe usuwanie ich ze skóry. Przy usuwaniu pasożyta najlepiej używać pęsety, którą należy uchwycić kleszcza jak naj­bliżej skóry i zdecydowanym ruchem pociągnąć w górę. Miejsce po ukąszeniu należy zdezynfe­kować np. za pomocą spirytusu. Jeśli resztki pa­sożyta pozostały w skórze należy zgłosić się do lekarza w celu ich usunięcia. Nie zaleca się profilaktycznego podawania antybiotyku po ukąszeniu przez kleszcza, jeżeli nie wystąpiły objawy rumienia wędrującego.

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ząbkowicach ŚL. informuje, że szczepienie przeciwko KZM jest skuteczną formą ochrony przed zakażeniem wirusem klesz­czowego zapalenia mózgu. Można się zaszczepić tylko i wyłącznie po konsultacji z lekarzem, który ustali brak przeciwwskazać do podania szcze­pionki. Skuteczny schemat szczepienia obejmuję trzy dawki. Ochronny poziom przeciwciał u osoby szcze­pionej uzyskuje się po podaniu drugiej dawki. Tak więc, aby szczepienie było skuteczne należy je rozpocząć co najmniej dwa miesiące przed planowaną wizytą w terenie występowania cho­roby. Wyżej wymieniony cykl szczepienia zacho­wuje skuteczność przez około 5 lat. Zalecane jest więc podawanie dawek przypominających szczepionki co 5 lat.

Kleszcz pospolity jest pajęcza­kiem, który przechodzi trzy fazy cyklu rozwojo­wego od larwy po nimfę aż do postaci dorosłej w ciągu 2-3 lat. Dorosły kleszcz jest wiel­kości główki od szpilki, ale po nassaniu zwiększa swój rozmiar kilkakrotnie. Główne zagrożenie, jakie stanowią dla lu­dzi kleszcze to przenoszone przez nie choroby. Do zakażenia dochodzi w czasie ukłucia. Większość przypadków zachorowań zdarza się późną wiosną oraz w okresie letnim ponieważ w tym okresie kleszcze są aktywne. Kleszcze bytują głównie w obszarach zalesio­nych, trawiastych, w gęstych zaroślach, papro­ciach, na leszczynie również w parkach miejskich i na obrzeżach osiedli mieszkaniowych otoczo­nych terenami zielonymi.

W Polsce najczę­ściej przenoszone przez nich choro­by to: borelioza i kleszczowe zapa­lenie mózgu (kzm).

Borelioza: W miejscu ukłucia przez kleszcza pojawia się tzw. rumień wędrujący -zmiana o kształcie owalnym, która w miarę upływu cza­su powiększa się. W typowych przypadkach zmiana przybiera kształt obrączkowaty, jednak czasami może mieć inną postać lub w ogóle nie występuje. Rumieniowi towarzyszyć mogą objawy grypopodobne: gorączka, zmęczenie, bóle głowy, uczucie rozbicia. Jeżeli nie podejmie się skutecznego leczenia rumienia wędrującego mogą rozwinąć się obja­wy późne. Dochodzi wtedy do zajęcia różnych narządów wewnętrznych: stawów, ośrodkowe­go układu nerwowego, serca. Zmiany są często trudne do zdiagnozowania i niespecyficzne dla tej choroby. W leczeniu boreliozy stosuje się antybiotyko­terapię. Im antybiotykoterapia jest wcześniej roz­poczęta, tym rokowanie i poprawa stanu zdrowia są lepsze. Leczenie objawów fazy późnej borelio­zy jest trudne i bywa mało skuteczne.

Kleszczowe zapalenie mózgu: Objawy kleszczowego zapalenia mózgu są podobne do infekcji grypowej z towarzyszącą gorączką, bólami głowy, nudnościami i wymio­tami. W wywiadzie ważne jest powiedzenie leka­rzowi o pokłuciu przez kleszcza. W większości przypadków kleszczowe zapa­lenie mózgu przebiega łagodnie, jednak mogą wystąpić powikłania. Do najczęściej zaobserwo­wanych powikłań należą objawy uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego: niedowłady, trwałe uszkodzenie słuchu, zaburzenia funkcji móżdżku. Nie ma leku, który zwalcza infekcję wirusem KZM. Leczenie jest więc wyłącznie objawowe, mające na celu zwalczenie objawów zapalnych.

PSSE/eMKa